Burzliwy zjazd partii Alternatywa dla Niemiec
#zjazdpartyjny #AfD #Chrupalla #Höcke
W dniach 17-19 czerwca 2022 r. w miejscowości Riesa w Saksonii odbył się 13. zjazd partii Alternatywa dla Niemiec (AfD). Głównym celem spotkania było wybranie zarządu partyjnego po tym, jak w styczniu br. z funkcji współprzewodniczącego i ze struktur partyjnych odszedł Jörg Meuthen (o jego rezygnacji pisaliśmy tutaj). Zdecydowano się na ponowny wybór dwóch współprzewodniczących, mimo że przed zjazdem media obiegła informacja, że partia rozważa wprowadzenie przywództwa jednoosobowego z uwagi na liczne konflikty wewnętrzne, jakie miało wywoływać przywództwo kolektywne.
Współprzewodniczącymi zostali Tino Chrupalla oraz Alice Weidel ‒ duet, który prowadził AfD w wyborach do Bundestagu jesienią ubiegłego roku. Chrupalla i Weidel to także przewodniczący frakcji AfD w Bundestagu. Ich wybór nie był zaskoczeniem, choć o stanowisko ubiegali się także inni członkowie partii. W wyborach o funkcję pierwszego przewodniczącego z Chrupallą konkurował Norbert Kleinwächter, lecz ten pierwszy uzyskał większość 53,5% głosów delegatów partii. Z kolei konkurentem Weidel był Nicolaus Fest; Weidel uzyskała w tym głosowaniu 63% głosów. Oboje przewodniczący zostali wybrani na okres 2 lat.
Podczas zjazdu wybrano również zastępców przewodniczących; zostali nimi: Stephan Brandner, Peter Boehringer oraz Mariana Harder-Kühnel; a także pozostałych członków 14-osobowego zarządu. Zdecydowana większość wybranych należy do radykalnego odłamu ugrupowania, a znaczenie umiarkowanych członków AfD po odejściu Meuthena wyraźnie spadło, co zjazd jeszcze wyraźniej uwidocznił. Chrupalla był zdania, że taki skład władz partyjnych jest dobrym krokiem w kierunku zapewnienia większej spójności w partii, co ze względu na dalszy przebieg obrad wkrótce zostało podane w wątpliwość.
Nie po raz pierwszy najwięcej kontrowersji w niemieckich mediach wywołały wypowiedzi Björna Höcke. Wykorzystał on swój czas na mównicy m.in. do tego, aby skrytykować Federalny Urząd Ochrony Konstytucji jako instrument, który politycznym oponentom AfD służy do jej uciszenia. Partia od dłuższego czasu znajduje się na celowniku Urzędu w związku z podejrzeniami o ekstremizm. Zdaniem Höckego, aby stwierdzić, kto jest w Niemczech ekstremistą, nie warto zwracać się do Verfassungsschutz, lecz należy to oceniać samemu.
Ponadto, w ostatnim dniu zjazdu rozgorzała dyskusja wokół rezolucji partyjnej na temat Unii Europejskiej. Höcke, popierany przez Alexandra Gaulanda, proponował ‒ nie po raz pierwszy zresztą ‒ rozwiązanie UE i zastąpienie jej nową wspólnotą gospodarczą i wspólnotą interesów, w której nie obowiązywałaby wspólna waluta. Uprawnienia wykonawcze wspólnota taka posiadałaby jedynie w jednym obszarze: ochrony granic UE. Weidel wypowiadała się o rezolucji sceptycznie, a część członków partii określiła ją mianem nieakceptowalnej. Politycy AfD z zachodniej części Niemiec uważali, że niektóre zapisy zbyt poufale odnoszą się do Rosji. W rezolucji nie wspomniano m.in. o wojnie w Ukrainie bądź rosyjskiej agresji, a jedynie o konflikcie ukraińskim. Nowo wybrani współprzewodniczący sugerowali, aby do rezolucji przed jej przyjęciem wprowadzić poprawki, ale mieli trudności, aby przebić się z tym postulatem. W związku z niezwykle burzliwą debatą na ten temat, obrady przerwano, nie przechodząc do dalszych zaplanowanych tematów. (AK)
22 czerwca 2022
https://www.sueddeutsche.de/meinung/afd-parteitag-riesa-chrupalla-hoecke-1.5605173
https://www.zeit.de/politik/2022-06/afd-alexander-gauland-parteitag-streitereien